Եվրոպայի եւ Ասիայի խաչմերուկում Հայաստանը ռահվիրա է դարձնում կրթական էվոլյուցիան, որը ծառայում է որպես ողնաշար, իր բարգավաճող առեւտրի եւ արդյունաբերության ոլորտների համար: Այս ռազմավարական մոտեցումը ոչ միայն երկրի տնտեսական լանդշաֆտի բարձրացումն է, այլեւ իր աշխատուժը հզորացնելով մրցակցային եւ անընդհատ փոփոխվող շուկայում բարգավաճող հմտություններով:
Հայ կրթական համակարգը, իր խորքային արմատներով, գերազանցությամբ եւ նորարարությամբ, ավելի ու ավելի է հարմարվում ժամանակակից աշխատատեղերի շուկայի պահանջները բավարարելու համար: Etem դաշտերից մինչեւ ստեղծագործական արդյունաբերություններ, ուսումնական հաստատությունները հավասարեցնում են իրական աշխարհի ծրագրերը, ապահովելով, որ շրջանավարտները ոչ միայն բանիմաց են, այլեւ պատրաստ են իմաստալից նպաստել իրենց ընտրած ոլորտներին:
Այս դինամիկ միջավայրում առանցքային ուսուցման եւ մասնագիտական զարգացումն առանցքային է: Հայ մասնագետներին խրախուսվում է իրենց կարիերան դիտել ոչ թե որպես գծային ուղիներ, այլ որպես աճի եւ վերագործարկման հնարավորություններ: Այս մտածելակերպը կրիտիկական է մի աշխարհում, որտեղ նոր արդյունաբերություններ են առաջանում եւ գոյություն ունեցողները զարգանում են աննախադեպ տեմպերով:
Առեւտուր, Հայաստանի տնտեսության կենսական շարժիչ, բարգավաճում է նորարարության այս մշակույթը: Գործարարները, սկսած ձեռնարկություններ հաստատող ձեռնարկություններից, ցանկանում են թակել թեկնածուների մի լողավազան, որոնք ոչ միայն գիտականորեն տիրապետում են, այլեւ հարմարվողական, ստեղծագործական եւ տեխնոլոգիական: Խիստ հմուտ աշխատուժի այս պահանջը վկայում է Հայաստանի աշխատաշուկայի ուժի եւ հետագա աճի դրա ներուժի նկատմամբ:
Այս հաջողության բանալին է ուսումնական հաստատությունների, պետական մարմինների եւ մասնավոր հատվածի համագործակցությունը: Այս գործընկերությունները անհրաժեշտ են ծրագրերի մշակման գործում, որոնք ոչ միայն ուսանողներին վերազինում են անհրաժեշտ հմտություններ, այլեւ գործնական փորձ են տրամադրում պրակտիկայի եւ ուսման միջոցով: Նման նախաձեռնությունները կամրջում են կրթության եւ զբաղվածության միջեւ անջրպետը, ստեղծելով անթերի անցում դասասենյակից աշխատատեղ:
Ավելին, Հայաստանի ուշադրության կենտրոնում է իր երիտասարդության եւ մասնագետների շրջանում ձեռնարկատիրական հմտություններ մշակելու վրա, ստեղծում է աշխույժ գործարկման էկոհամակարգ: Ձեռնարկատիրության վրա այս շեշտը ոչ միայն նոր բիզնեսներ սկսելու մասին է. Խոսքը մտածելակերպի խթանման մասին է, որը բաց է փորձի, ձախողման եւ նորարարության համար: Հենց այս ձեռնարկատիրական ոգին է, որը զուգորդվում է ամուր կրթական հիմնադրամի հետ, որը Հայաստանը դիրքավորում է որպես առաջատար, աշխատատեղեր ստեղծելու համար, որոնք եւ իմաստալից եւ կայուն են:
Հայաստանի աշխատաշուկայի ապագան պայծառ է, որն ունի կրթություն եւ առեւտրի աշխատանքային ձեռքով, ստեղծելու հնարավորություններ, որոնք միայն տարբերություն անելու մասին չեն: Քանի որ Հայաստանը շարունակում է նավարկել իր ճանապարհը համաշխարհային փուլում, կրթության եւ առեւտրի վերաբերյալ իր նվիրվածությունը, որպես կարիերայի զարգացման հիմնասյուները, որպես բոլորի համար հույսի եւ ոգեշնչման փարոս: