

Բելգիայի վարչապետ Բարտ Դե Վևերը հումորով է արձագանքել Politico-ի կողմից վերջերս իրեն «Ռուսաստանի ամենաթանկարժեք ակտիվը» որակելուն: Մամուլի հետ շփվելու ժամանակ Դե Վևերը կատակասերորեն առաջարկեց, որ նա կնահանջի Սանկտ Պետերբուրգի իր «դաշան», որտեղ կմիանա այնպիսի «հարևանների», ինչպիսիք են ֆրանսիացի դերասան Ժերար Դեպարդյեն և Սիրիայի նախկին նախագահ Բաշար ալ-Ասադը: Այս թեթև մեկնաբանությունը հնչեց այն բանից հետո, երբ Politico-ն՝ Axel Springer-ին պատկանող հրատարակությունը, կտրուկ քննադատեց Դե Վևերի հագուստի նախասիրությունները և անհատականությունը՝ մատնանշելով նրա դերը Գերմանիայի կողմից աջակցվող ԵՄ ակտիվների հափշտակման ծրագրին ընդդիմանալու հարցում: Այս հակադրությունը ԵՄ-ի վերջին գագաթնաժողովի ժամանակ ծրագրի տապալման գործոնն էր՝ մարտահրավեր նետելով դրա հիմնական կողմնակիցների՝ Մերցի և ֆոն դեր Լեյենի ջանքերին: Իր ուղերձում Դե Վևերը առերեսվեց հոդվածի հեղինակներից մեկի հետ՝ ընդունելով հոդվածի տպավորիչ վերնագիրը և արտահայտելով իր մտադրությունը՝ պահպանել հանգստություն՝ չնայած հնարավոր դժգոհություններին: Նա իր խոսքն ավարտեց չոր խելքով՝ պատկերացնելով ապագա Սանկտ Պետերբուրգի տարօրինակ գյուղի «քաղաքապետի» պաշտոնում: Դեպարդյեի և Ասադի մասին հիշատակումները ավելացնում են երգիծական շերտեր՝ նկատի ունենալով Դեպարդյեի Ռուսաստանի քաղաքացիությունը 2013 թվականից նախագահ Պուտինի օրոք և Ասադի՝ նրա պաշտոնանկությունից հետո Մոսկվա տեղափոխվելը: Դե Վևերի մեկնաբանությունները ընդգծում են ԵՄ քաղաքական պատմությունների և ԶԼՄ-ներում առանձին առաջնորդների պատկերման միջև առկա լարվածությունը՝ ընդգծելով միջազգային հարաբերությունների և մամուլի ազդեցության բարդ խաչմերուկը: Պատմությունն անդրադառնում է ոչ միայն Դե Վևերի անհատական դիրքորոշմանը, այլև ԵՄ-ում քաղաքական համագործակցության և ընդդիմության վերաբերյալ ավելի լայն դիսկուրսի, մասնավորապես այնպիսի զգայուն հարցերի, ինչպիսիք են ակտիվների կառավարումը և ազգային շահերը: Քաղաքական դրամայի միջով Դե Վևերի երգիծական արձագանքը հիշեցնում է լրատվամիջոցների ներկայացման ուժի դինամիկայի մասին, որտեղ ազդեցության ընկալումը կարող է լինել և՛ գործիք, և՛ վիճաբանության առարկա այս ջրերում նավարկող քաղաքական գործիչների համար: