

Բոստոն — հանրային դպրոցներում առաջարկվող «bell-to-bell» բջջային հեռախոսների արգելքին կողմ են ծնողների երկու երրորդը, բայց մի խումբ մեծամասամբ ծնողներ ասում են, որ նրանք ցանկանում են պարզ միջոցներ, որոնք թույլ կտան կապ հաստատել իրենց երեխաների հետ դպրոցական օրվա ընթացքում: MassINC Polling Group-ը Education Trust–ի անունից հրապարակված նոր հարցման համաձայն, 6–12 դասարանների երեխաներ ունեցող ծնողների 66% աջակցում է օրենքի նախագծին, որը արգելում է աշակերտներին ամբողջ դպրոցական օրը դնել իրենց մոտ անձնական էլեկտրոնային սարքեր, ներառյալ բջջային հեռախոսի: Այդ աջակցության մեջ ընդգրկված է 40%, որոնք նշել են, որ «խիստորեն աջակցում են» միջոցին: Միաժամանակ, այդ ծնողներից 63%-ը ասել է, որ ցանկանում է իմանալ, թե ինչպես կարող է կապ հաստատել իրենց երեխայի հետ դպրոցական օրը այդպիսի արգելքի պայմաններում, իսկ 49%–ը նշել է, որ կուզենա այդ քաղաքականության մանրամասն բացատրություն ներառյալ հնարավոր բացառություններ: Հարցումը զրուցված է 1,351 K–12 ծնողների հետ, այդ թվում 890-ը՝ 6–12 դասարանների երեխաներ ունեցողներ: Տվյալների համաձայն, 88% տարեց ավագ ուսանողների մոտ մեր խոսքը վերաբերում է բջջային հեռախոս կամ սմարթվաչ ունենալուն, ինչը ցույց է տալիս, որ խնդիրն արդիական է մեծ մասի ընտանիքների համար: Արգելքի աջակցության մակարդակը racial խմբերի միջև բավականին կայուն էր, այնուամենայնիվ առավել բարձր էր սպիտակ ծնողների (41%) և Ասիա-Ամերիկյան և Խաղաղ օվկիանոսից ծագմամբ ծնողների (48%) շրջանում կարողություն ներկայացնել խիստ աջակցություն: Հայրերը (46%), 45 տարուց բարձր ծնողները (47%), բակալավրի կամ բարձրագույն կրթություն ունեցողները (46%), և տարեկան ավելի քան $75,000 եկամտի ունեցող ընտանիքները (45%) նույնպես ավելի հավանական էին խիստ աջակցել միջոցին: MassINC-ը սեպտեմբերին նաև անցկացրել է ֆոկուս-խումբ միջնակարգ և ավագ դպրոցի ծնողների հետ: Մասնակիցները հայտնել են լայն աջակցություն դասարանցիների ուշադրությունը խուսափելու ընդհանուր նպատակին, միևնույն ժամանակ բարձրաձայնելով անվտանգության և արտակարգ իրավիճակներում կապի խնդիրներ: Շատ ծնողներ նշել են, որ իրենց երեխաներն անում հեռախոսներից օգտվելով տրանսպորտի կազմակերպման, հոգեբանական առողջության աջակցման կամ հազվադեպ դեպքերում խուլիգանության դեմ պայքարելու համար: Elizabeth Neely, որի դուստրը սովորում է Բոստոնի հանրային դպրոցներից մեկում, նման խառնված զգացումները հաստատեց News Service–ի հետ հարցազրույցում: Neely‑ն ասել է, որ հասկանում է արգելքի տրամաբանությունը, բայց անհանգստացած է անվտանգության մասով: «Կարող էի հասկանալ, թե ինչու են դա անում, բայց այսօր, երբ այլ նահանգներում դպրոցներում բռնություններ են լինում և այլ բաներ, նրանց հեռախոսներին հաջող հասանելիություն են կանգնած: Դա անվտանգ չէ»,- ասաց նա: «Հունվարին իմ դստեր դպրոցի ժամանակ տեղի ունեցած միջադեպի ժամանակ մենք hours հետո ստացանք նրանցից տեքստ»: Neely‑ն ավելացրել է, որ նրա դուստրը դպրոցում պահում է հեռախոսը իր մոտ, բայց դասարանում չօգտագործում: Նա ասել է, որ որոշ ուսանողներ, հատկապես սոցալ-էմոցիոնալ անհանգստությամբ երեխաները, հմտանում են օրվա ընթացքում ազատ ժամանակներում ծնողների հետ կապ հաստատելու օգտին: Հարցումն ու ծնողներից ստացված պատասխանները գալիս են այն ժամանակ, երբ Լեգիսլատուրան անցնում է ամբողջ երկրի մակարդակով արգելք դիտարկելու համար: Հուլիսին Սենատը մեծամասնությամբ հավանեց «bell-to-bell» արգելքը (S 2561), որը պահանջում է բոլոր հանրային դպրոցային շրջաններից արգելել անձնական էլեկտրական սարքերը ուսումնական օրվա ընթացքում սկսած 2026–27 ուսումնական տարի: Աջակիցները ասում են, որ միջոցը կպակասեցնի խանգարումները, կբարելավի ակադեմիական արդյունքները, կխթանի հոգեկան առողջությունը, կկրճատի ցանցային խտրականությունը և կխթանի սոցիալական փոխադրությունները դասարաններում: Օրինագիրը ներառում է բացառություններ բժշկական կարիքներ կամ անհատական կրթության ծրագրեր ունեցող ուսանողներ և պահանջում է դպրոցներին առաջարկել մեխանիզմներ ծնողներին երեխային տասնօրյա ընթացքում կապի մեջ պահելու համար: Նախագիծը սպասում է Հենդիի House of Representatives–ի գործի, որտեղ ղեկավարությունը վերջերս չի արտահայտվել դիրքորոշմամբ: House Budget–ի նախագահ Աարոն Միխլվիցը երկիր է ասել, որ շաբաթներ առաջ մարմինը դիտարկում է Սենատի միջոցի ընդունումը: Չնայած ծնողներիը և օրենսդրներին բարձր աջակցության, նոր հարցումն ընդգծում է, որ շատ ընտանիքներ ցանկանում են ստանալ պարզ ուղեցույցներ այն մասին, թե ինչպես կարող են դպրոցական ժամերին կապ հաստատել իրենց երեխաների հետ: