News - Հույսի ձայնները: Համայնքային ակադեմիական նախաձեռնության բանավոր պատմությունը

COVID-19 ժամանակներում բժշկություն մյուսն է, առողջություն ու տոկունություն NAI‑ի պատմության մեջ ամենաբարդ շրջաններից մեկը սկսվեց 2020 թվականի մարտին, երբ COVID‑19 համավարակը արգելեց անձնական դասերն ու հանդիպումները: Բայց որոշ ուսանողներ բախվեցին ոչ միայն ուսման հետ կապված խնդիրների, այլ խորը մարդակազմ մարտահրավերների: NAI‑ի աշխատողներն նկատեցին ուսանողների և նրանց ընտանիքների կողմից ծառայությունների պահանջարկի աննախադեպ աճ: Համավարակն էլ խլեց երեք NAI ծնողների կյանքերը, որտեղից յուրաքանչյուրն ընտանիքի գլխավոր Eink raporteur‑ն էր: GARRISON: NAI‑ն շարունակվեց շնորհիվ հիանալի անձնակազմի, որը մի քանի օրում փոխգործեց և ծրագրի բոլոր միջոցառումներ դարձրեց միայն օնլայն: Աշխատակիցները կենտրոնացան օգնելու մեր ուսանողներին կյանքի ամենախտրական ու խանգարված շրջաններում: Թիմը տրամադրեց ինտերնետային շարժական հոսթփոտներ, ինչպես նաև սնունդ, հոգեբանական առողջության ռեսուրսներ և մի քանի դեպքերում օգնեց հուղարկավորությունների ծախսերը մուծել: THOMAS‑BARRIOS: Մեր աշխատակիցները գեղեցիկ մարդիկ են՝ գեղեցիկ սրտերով: Նրանք համավարակի ժամանակ վերցրեցին խոշոր պարտավորություն: JACQUEZ: Համավարակի ժամանակ NAI‑ին տրվելը շատ դժվար էր, քանի որ ամեն ինչ շատ էր փոխվում: Սակայն ես երկար մնացի կենտրոնացած հիմնական նպատակի վրա՝ հաջողությամբ հասնել համալսարանի կրթությանը: Ես պատրաստված էի: Իմ երկրորդ կուրսից հետո կարողացանք անցնել Zoom‑ից և անձամբ հանդիպել մեր ուսուցիչներին և խմբի մյուս անդամներին: Ես կարողացա ձևավորել այնպիսի ընկերներ, որոնք հավաստիորեն կարող են մնալ հավերժական ընկերություններ: Motivated for the journey NAI‑ն ղեկավարվում է USC Educational Partnerships‑ի միջոցով University Relations բաժնում: Նրանից սկիզբյան օրերին ուսուցիչներն ու principal‑ները ձեռքով ընտելով էին ծրագրի ուսանողներին: Հիմա, ծրագրի հաջողությունների և խստության մասին խոսքը տարածվել է, և պահանջարկը մեծացել է, այնպես որ USC‑ի University Park‑ի և Health Sciences‑ի հարակից թաղամասերում բնակվող ուսանողները կարող են դիմել online և ընտրվել է ընտրական հանձնաժողովի կողմից: Ծրագրի մեծ մասը դառնում է առաջին սերնդի համալսարան գնացող ուսանող: JACQUEZ: Երբ ես սովորած եմ El Sereno Middle School‑ում և Magnet Center‑ում, գիտեի, որ NAI‑ն այն ծրագիրն է, որը կարող է օգնել ինձ վերջապես համալսարան գնալուն: Դա կարևոր և մրցակցային էր, քանի որ բոլորը ցանկանում էին դրա մասնակիցը դառնալ: THOMAS‑BARRIOS: Հինգերորդ դասարանի ուսուցիչները տեղեկացրել են մեզ ծրագրի մասին՝ նույնիսկ նախքան մենք այնտեղ հասնելուն էր: Ուսանողները իրենց ծնողներին են տեղեկացնում: Մենք վառ ենք երեխաների երևակայությունը, և մի բան սրտերում է ծնողների մոտ: AMBROZEVICIUS: Իմ որդի Լեոն հինգերորդ դասարանի ուսուցչի կողմից հնազանդվել էր ծրագրին, և նա հիմնականում ինքնուրույն սկսեց գործընթացը: Նա գրել է իր эсեյները, լրացրել է դիմումը, գրել է այն ամենը, ինչ իրեն պետք է գրել, բոլոր դեպքերում ինքն է արել: Նա ներկայացրեց մեզ այն պահին, երբ պետք էր հարցազրույցը: Դա շատ զարմանալի էր: Մենք ժամանակ գտանք, այլ նաև քիչ հետազոտություն արեցինք, և դա իսկապես հրաշալի ծրագիր է: McFADDEN: Ուսանողները գալիս են նպատակասլաց և նպատակային: Նրանք պատրաստ են ծանր աշխատանքին: An enduring legacy Յուրաքանչյուր գարնան մի վայր University Park Campus‑ի մեջ վերածվում է գեղեցիկ դահլիճի՝ նշելու NAI‑ի ուսանողների յոթ տարվա ճանապարհի ավարտը և համալսարանային կյանքի սկիզբը: Solomon‑ը ցանկում չի բացում գալի գալի: Այս տարի նա նստել է առաջնային տեղավերած սեղանի մոտ: Նա վայելել է Trojan‑ի մասնակիցների այցերը, ովքեր ցանկանում էին ողջունել կրթության ճանապարհի առաջամարտելով: SOLOMON: Հավաքվածների բազմությունը հիացուցիչ էր, և ես գնահատում էի NAI‑ի շրջանավարտներին և նրանց հպարտ ընտանիքներին: Այստեղ ներկայությունն ապացուցում էր ծրագրի արժեքը: JACQUEZ: [Մեր գալի], իմ սիրտը լցվել է այդքան ուրախությամբ, երբ մտածում էի բոլոր այն բաների մասին, որոնց համար եմ պարապել: Ես հասա վերջնական նպատակին: Այլները ևս խոսեցին այն ազդեցության մասին, որը NAI‑ն ունեցել է ուսանողների և նրանց ընտանիքների կյանքի վրա տարիաշարի ընթացքում: McFADDEN: Ես դասավանդել եմ յոթերորդ դասարանից մինչև տասներկուերորդ: Ծրագրի ազդեցությունը չեմ տեսել միայն երեխաների մեջ՝ այն է հասավ նաև համալսարան և համայնք: Դա մեր դպրոցի մշակույթը փոխեց: Այժմ ունենք քոլեջ գնացող մշակույթ: Ուսանողները իրենց դասերում ակնկալում են բարձր խստություն: NAI‑ում ուսուցչությունը կարիերայի բարձր կետիubro է: Ես դաստիարակել եմ իմ երրորդ ծնակից երեխաներին, և այդ պատճառով ազդեցությունը շատ ուժեղ է, շատ խոր: McMORROW: Այս երիտասարդները շատ արտասովոր են, և նրանց ծնողները անում են այդպիսի զոհողություններ: Չնայած մի քիչ հումորային է ասել, բայց սա այն է, ինչ դարձնում է այս երկիրը մեծ: Նրանք իսկապես երկրի ապագան են: THOMAS‑BARRIOS: Հենց երեք տասնամյակների ընթացքում USC‑ն այնքան խոր է հասել երկու համալսարանների շրջապատին: Դա մեծ համալսարանի մեծ ավորակ գործ է՝ այն շատ լայնորեն բացում է իր դարերը ու իսկապես փոխում է ընտանիքների կյանքի ուղիները: