News - Ճապոնիայի հավանական նոր վարչապետը կարող է անհանգստացնել տարածաշրջանը.

Ճապոնիան թվով առաջվա օրերին պատրաստ է ընտրել իր առաջին կին վարչապետին, ինչը իսկապես պատմական ձեռքբերում է: Ավելի քան երբևէ նշանակալի է, որ Սանաե Տակաիիչի արտգործնախարարական քաղաքականությունը կարող է մեծ մասում Հարավարևելյան Ասիայում սրտի ցավ առաջացնել: Տակաիիչը՝ խիստ պահպանողական, որը自ն իրեն ներկայացնում է Ճապոնիայի Մարգարեթ Թաչեր, այժմ գլխավորում է Լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցությունը: Հազվադեպ հայտնվում է, որ քարոզարշավի ընթացքում նա որդեգրեց ավելի պրագմատիկ դիրք արտգործ POLICY-ին, սակայն նրա ազգայնականությունը կարող է բարդացնել հարաբերությունները Չինաստանի, Հյուսիսային Կորեայքի, Հարավային Կորեայքի և Ռուսաստանի հետ: Իրականում Թայվանը կարող է լինել նրա քաղաքականությունների ամենամեծ, եթե ոչ միակ, կողմնակիցը: Այս փոփոխվող գեոպոլիտիկական դինամիկան նոր մարտահրավերներ կարող է ստեղծել Ճապոնիայի և նրա անվտանգության դաշնակից ԱՄՆ-наруж լուս: Երբ պարզ դարձավ, որ Տակաիիչը հավանականորեն կլինի Ճապոնիայի հաջորդ վարչապետ, մի կողմից Չինաստանը ողջունեց այս նորությունը, մյուս կողմից արտահայտեց մտահոգություններ նրա նպատակների վերաբերյալ: Չինաստանի արտաքին գործերի նախարարությունը, օրինակ, նշել է, որ «հուսավո ենք, որ Ճափոնիան կպահի Չինաստան–Ճապոնիա միջև չորս քաղաքական փաստաթղթերում նշված սկզբունքներն ու համերաշխությունը, կպահի պատմության և Թայվանի հարցի շուրջ իր քաղաքական պարտավորությունները, կհետևի դրական և խելամիտ քաղաքականությանը Չինաստանի նկատմամբ և գործնականորեն իրականացնել փոխշահավետ հարաբերությունների խթանման ռազմավարության դերը»: Համար Շահափանգում, Չինաստանի նախագահ Սի Ցզզինպինի ժամանակ Բեյժինգում գտնվող միջոցառմանը ասել է, որ Չինաստանի մասնակցությունը «ճապոնական ագրեսիայի դեմ դիմադրության պատերազմի» մեջ նշանակալի մաս է Համաշխարհային հակա-ֆաշիստական պատերազմում: Ուստի, հաջորդ օրվա Xiangshan Forum- ի ժամանակ Չինաստանի պաշտոնյաներն ու փորձագետները դեռ վայելում էին միջոցառման արդյունքները, գլխավորող Սի, Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը և Հյուսիսային Կորեայի առաջնորդ Կիմ Ջոն Ունը միացյալ կերպ հստակ կանգնած էին: Միջոցառման հակա-ճապոնական դաշտը ակնհայտ էր, ինչը ենթադրում էր, որ Տակաիիչի ազգայնական քաղաքականությունները 北京ում շատ չեն ընդունի: Չինական մեկնաբանություններն առանձին կերպով ավելի կոշտ են Տակաիիչի անցյալ արտգործ քաղաքական դիրքորոշումների նկատմամբ: Մի պետական-չափանիշ հոդվածում, հեղինակն դնում է, որ «Տակաիիչի Չինաստանի նկատմամբ մոտեցումը կոշտ, ռազմավարական լեզվով է ձևավորված»: Автор նաև պնդում է, որ «համենայն դեպս քարոզարշավի ընթացքում նա խոստացավ Հայնուց Beijing–ի հետ երկխոսել Թայվանի հարցում, բայց նրա գործունեությունը կարող է խախտել Չինաստանի կառավարության կարմիր գիծը», վկայակոչելով նրա ապրիլի Թայվանի այցը, որի ժամանակ նա կոչ արեց Տոկիոյ–Տայվանի անվտանգության համագործակցությանը: «Այս վտանգավորProvocation- է», ասել է հեղինակը: Միևնույն ժամանակ Հյուսիսային Կորեայից Տակաիիչի մասին լռությունը խուլ է հնչում: Փյոնյանը մինչ այս չի մեկնաբանել նրա մասին պաշտոնապես կամ ոչ պաշտոնապես, բայց դժվար է պատկերացնել, որ ռեժիմը կճանաչի Ճապոնիայի հավանական նոր առաջնորդի նկատմամբ դրական տրամադրվածությունը: Հյուսիսային Կորեան քաոսային կերպով է պատասխանում Ճապոնիային՝ տապալելով «համագործակցություն» դաշինքներ ԱՄՆ–ի և Հարավային Կորեայի հետ, ինչն էլ սխալ է համարել ռեժիմի անվտանգության համար: Փետրվարի մի ճառում Կիմ Ջոն Ունը ասել է, որ Ճապոնիայի trilateral համագործակցությունը վտանգավոր է մեր պետության անվտանգության համար, և դա մաս է «ՆԱՏՕ-անման տարածաշրջանային ռազմական բլոկի» կազմավորման: Հայտարարություն մասնավոր լրատվամիջոցների կողմից այտեղ վեճային տարրեր է պարունակում, որ «Ճապոնիան պատերազմող պետական դաշնային ձև է դարձել» և գործում է լայնամասշտաբ ագրեսիայի ուժերով: Հարավային Կորեայում Տակաիիչի վերաբերյալ պաշտոնապես արտահայտված տեսակետները ավելի զգուշավոր ու հուսալից են, ինչը կարեւոր է Խումբի հետ հարաբերությունների երկարամիջոցային խաղարկության տեսանկյունից: Հարավային Կորեայի արտգործնախարարությունը նշել է, որ Ճապոնիան և Հարավային Կորեան տարբերակների պայմաններում կարող են համագործակցել, քանի որ երկու կողմերն էլ դիտարկվում են որպես խիտ փոխակերպվող գեոպոլիտիկական միջավայրի մաս: Չինաստանում և երկու Կորեայում Տակաիիչի քաղաքականությունների վերաբերյալ տարբեր գնահատականներ կան: Հյուսիսային Կորեայից լռությունն ու Ռուսաստանի նկատմամբ պաշտոնական արձագանքների բացակայությունը ևս տարողունակ են: Միաժամանակ Թայվանը երի դաշնակից է և կարևոր شریک է Ճապոնիայի համար: Տակաիիչը բազմիցս ընդգծել է Թայվանի անվտանգության գերիշխող դերը, իսկ Թայվանի նախագահ Լայ Չին-թենը նրան է համարել «Թայվանի բարեկամ» և ակնկալիքներ է հայտնել համագործակցության ավելացման մասին: Մի հայտնի Թայվանցի հետազոտող ասել է, որ «Եթե Տակաիիչը դառնա վարչապետ, ապա նա կլինի Երկրորդ աշխարհամարտից հետո Թայվանի նկատմամբ ամենափայթւիկ Ճապոնիայի առաջնորդը»: Ընդհանուր առմամբ, Տակաիիչի վարչապետ դառնալուց հետո Տոկիոննուհի կբախվի տարածաշրջանային միջավայրի այնպիսի դինամիկաների հետ, որոնք սովորաբար տարբերվում են նրանից, և նրանց հանդեպ քիչ կողմնակալություն կլինի, բացառությամբ Թայվանի և հնարավոր՜ իմաստով Հարավային Կորեայի: Սա հատկապես կլինի Չինաստանում, Հյուսիսային Կորեայում և Ռուսաստանում: Չինաստանի և երկու Կորեաների համար վստահեցումն ապահովելու մի ձև կարող է լինել Տակաիիչի՝ Յասուկունի սրբավայրի այցելությունների հետագա խուսափումն է, բայց նրա անցյալը և զգալի հայտարարությունները բավականին անհնարին կդարձնեն դա: Արդյունքում նա կարող է ցույց տալ պրագմատիզմի մի կողմը՝ ակտիվ համագործակցության վրա ուշադրություն դարձնելու միջոցով և ոչ թե Ճապոնիայի միակողմանիությանը կամ ԱՄՆ դաշինքի ամրապնդմանը սպասելու միջոցով: ԱՄՆ-ն ներքաշված է Թրամփի վարչակազմի ժամանակաշրջանում ավելի շատ քայլեր ಮಾಡಲು Հաջորդում` հատկապես ինքնուրույն տիպում, ինչը կխոչընդոտի Ճշտված մոտեցմանը: Սրա արդյունքում Ճապոնիան պետք է լինի անկողմնակալ, և եթե դա նշանակի ժամանակավոր ընթացքով ԱՄՆ-ից որոշակի սեռական հեռացում արտաքին քաղաքականությունից, դա կարող է լինել ընդունելի: Այս հոդվածը սկզբնապես տեղադրվել է NSBT Japan-ում, Ճապոնիայի պաշտպանության և անվտանգության առաջին ինվեստ-թերթում: Հրատարակությունը տրամադրում է անվտանգային բիզնեսի վերջին տենդենցները ինչպես Ճապոնիայում, այնպես էլ արտերկրում: Կարդացեք օրգինալ հոդվածը այստեղ: