News - Ադրբեջանի հետ խաղաղության պայմանագիրը ավելի բարձր իրավական ուժ կստանա, քան ցանկացած ներքին օրենք, այն ստորագրելուց հետո

Հոկտեմբերի 4-ին, ի պատասխան «Արմենպրես»-ի հարցման, ՀՀ ԱԳՆ խոսնակ Անի Բադալյանը մեկնաբանեց Ադրբեջանի կողմից աճող ռազմատենչ հռետորաբանությունը։ Այս մեկնաբանություններին հաջորդ օրը արձագանքել է Ադրբեջանի ԱԳՆ խոսնակը։ Այս առիթով «Արմենպրես»-ը Բադալյանին խնդրեց պատասխանել մի շարք հարցերի: Տիկին Բադալյան, ի պատասխան հոկտեմբերի 4-ի Ձեր մեկնաբանության՝ Ադրբեջանի ԱԳՆ խոսնակը պնդեց, որ ուսումնասիրելով Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանների սահմանազատման հանձնաժողովների համատեղ գործունեության կարգավորման վերաբերյալ ՀՀ Սահմանադրական դատարանի որոշումը՝ եզրակացրել են, որ այս որոշումը «ավելի ընդգծում է. Հայաստանի Սահմանադրության մեջ Ադրբեջանի դեմ տարածքային պահանջները. Ի՞նչ կասեք այս մասին։ Սահմանադրական դատարանի որոշումը շատ հստակ և ուղղակիորեն ասում է, որ սահմանադրական ուժ ունեն միայն 1990 թվականի Հայաստանի Անկախության հռչակագրի այն դրույթները, որոնք բառացիորեն արտահայտված են Հայաստանի Սահմանադրության հոդվածներում։ Եվ հետևաբար, հնարավոր չէ Սահմանադրությանը վերագրել մի բան, որը գրված չէ Սահմանադրության տեքստում, որը հետևում է նախաբանին, այսինքն՝ Սահմանադրության հոդվածներում, և այլ մեկնաբանության տեղ պարզապես չկա, հատկապես, երբ բարձրագույն դատարանն արձանագրել է, որ իր. նախկին որոշումները երբեք այլ դիրքորոշում չեն արձանագրել։ Այսպիսով, Հայաստանի Սահմանադրության նախաբանում նշված հայոց պետականության հիմնարար սկզբունքներն ու ազգային նպատակներն այն են, որոնք արտահայտված են Սահմանադրության հաջորդ տեքստում, և այն չի պարունակում որևէ բան, որը հնարավոր լինի մեկնաբանել որպես որևէ երկրի դեմ ուղղված տարածքային պահանջ։ Ադրբեջանի ԱԳՆ խոսնակը պնդել է, որ Հայաստանի այլ իրավական ակտերում նույնպես տարածքային պահանջներ կան Ադրբեջանի նկատմամբ։ Հայաստանի Հանրապետությունը մի քանի անգամ բարձր և ամենաբարձր մակարդակներով անդրադարձել է այս խնդրին։ Հայաստանի Սահմանադրության 5-րդ հոդվածի 3-րդ կետը սահմանում է, որ վավերացված միջազգային պայմանագրերը գերակա իրավական ուժ ունեն ներքին օրենսդրության նկատմամբ։ Սույն հոդվածի ձևակերպումը հետևյալն է. «Հայաստանի Հանրապետության կողմից վավերացված միջազգային պայմանագրերի և օրենքների նորմերի միջև հակասության դեպքում կիրառվում են միջազգային պայմանագրերի նորմերը»: Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության և միջպետական ​​հարաբերությունների հաստատման մասին պայմանագրի նախագծի համաձայնեցված մասը պարունակում է հոդված, որը սահմանում է, որ կողմերը չունեն տարածքային պահանջներ միմյանց նկատմամբ և պարտավոր են ապագայում նման պահանջներ չդնել։ Կա նաև հոդված, որ կողմերից ոչ մեկը չի կարող վկայակոչել իր ներքին օրենսդրությունը խաղաղության պայմանագրի չկատարման համար։ Այսինքն, երբ խաղաղության պայմանագիրը ստորագրվի Հայաստանի և Ադրբեջանի կողմից, հետո Սահմանադրական դատարանի կողմից եզրակացություն ստանա Սահմանադրությանը համապատասխանության մասին և հետո վավերացվի Ազգային ժողովի կողմից, այն ավելի բարձր իրավական ուժ կստանա, քան ցանկացած ներքին օրենք։ Հետևաբար, խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը կփարատի և՛ Հայաստանի, և՛ Ադրբեջանի բոլոր մտահոգությունները երկու երկրների օրենսդրական տարբեր ակտերի վերաբերյալ, եթե այդպիսիք լինեն։ Ադրբեջանի ԱԳՆ խոսնակը նաև ասել է, որ Հայաստանի կողմից Ալմաթիի հռչակագրին արտահայտված հավատարմությունը դեռևս չի նշանակում, որ Հայաստանը տարածքային պահանջներ չունի Ադրբեջանի դեմ, քանի որ Ալմաթիի հռչակագիրը չի անդրադառնում ԱՊՀ անդամ երկրների սահմանների մասին հարցին։ և որ տարածքները որ երկրին են պատկանում։ Այս մեկնաբանությունը լիովին անտեղի է, քանի որ 1991 թվականի դեկտեմբերի 21-ի Ալմաթի հռչակագիրը հստակ ասում է, որ կողմերը ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը և առկա սահմանների անձեռնմխելիությունը։ Ուստի Ալմաթիի հռչակագիրը ստորագրած երկրները ճանաչեցին ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ խորհրդային հանրապետությունների դե յուրե տարածքների ամբողջականությունը, իսկ դե յուրե գոյություն ունեցող միջհանրապետական ​​վարչական սահմանները որպես պետական ​​սահմաններ։ Եվ այս սահմանները հայտնի են, և քարտեզները, որոնք արտացոլում են այդ սահմանները, կան և՛ Հայաստանում, և՛ Ադրբեջանում։ Ի դեպ, հաշտության պայմանագրի այն ձևակերպումը, որը նախատեսում է, որ կողմերը պարտավոր են ապագայում միմյանց նկատմամբ տարածքային պահանջներ չունենալ, փարատում են Ադրբեջանի այն պնդումները, թե Հայաստանը «պահուստային տարբերակ» ունի Ադրբեջանի դեմ տարածքային պահանջներ ներկայացնելու համար։ Մինչդեռ Ալմաթիի հռչակագրի վերաբերյալ Ադրբեջանի ԱԳՆ խոսնակի մեկնաբանությունն իրականում կարող է նշանակել, որ Ադրբեջանն ինքը տարածքային պահանջներ ունի Հայաստանի դեմ և պարզապես փորձում է ծխածածկույթ ստեղծել Հայաստանի հասցեին մեղադրանքներով։