News - Ի՞նչ պետք է անի Հայաստանը տրանսպորտային, լոգիստիկ հանգույց դառնալու համար.

Հայաստանը միացել է ՄԱԿ-ի 61 կոնվենցիաներից 13-ին և տրանսպորտի հետ կապված այլ իրավական փաստաթղթերին, թեև պարտադիր չէ, որ երկիրը միանա դրանց բոլորին: Այս մասին ասել է Միավորված ազգերի կազմակերպության Եվրոպայի տնտեսական հանձնաժողովի (UNECE) գործադիր քարտուղարի տեղակալ Դմիտրի Մարյասինը «Հայաստանը որպես տրանսպորտային և լոգիստիկ հանգույց. զարգացման հեռանկարներ» խորագրով պանելային քննարկման ժամանակ «Երևան Դիալոգ 2024» միջազգային ֆորումում. Հարց, թե ինչպես Հայաստանը կարող է օգտագործել ՄԱԿ-ի ճանապարհային անվտանգության կոնվենցիաները՝ բարելավելու ճանապարհային անվտանգությունը իր լոգիստիկայի և տրանսպորտի ոլորտներում և ապահովելու, որ դրանք համահունչ լինեն համաշխարհային լավագույն փորձին: «Այնուամենայնիվ, մենք կարծում ենք, որ Հայաստանը պետք է ավելի ակտիվորեն կիրառի գոյություն ունեցող իրավական շրջանակները, որոնք կհեշտացնեն տարանցումը և առևտուրը, կբարելավեն ճանապարհային անվտանգությունը և, որ ավելի կարևոր է, բիզնեսի համար կանխատեսելիություն և թափանցիկություն կստեղծեն, որպեսզի իմանան, թե ինչ իրավական հիմքի վրա է գործում երկիրը», - ավելացրեց Մարյասինը: Դմիտրի Մարյասինը նշեց երեք համաձայնագրեր, որոնց միանալը կարող է շատ կարևոր լինել Հայաստանի համար ԵՄ չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դրանք են Կարևոր միջազգային համակցված տրանսպորտային գծերի և հարակից կայանքների մասին եվրոպական համաձայնագիրը (AGTC), Գլխավոր միջազգային երկաթուղային գծերի մասին եվրոպական համաձայնագիրը և հիմնական եվրոպական համաձայնագիրը: Միջազգային երթևեկության զարկերակներ (AGR). ՄԱԿ-ի պաշտոնյան նշեց, որ առաջին համաձայնագրին միացել են Թուրքիան, Վրաստանը և Ռուսաստանը, իսկ Հայաստանը, Ադրբեջանը և Իրանը` ոչ: Այսինքն, եթե Հայաստանը ցանկանում է տարածաշրջանում լինել տրանսպորտային և լոգիստիկ հանգույց, և եթե այլ երկրներ նույնպես ունեն նույն մտադրությունը, ապա պետք է դիտարկեն այս համաձայնագրին միանալու հնարավորությունը։ Հայաստանը, Վրաստանը, Ադրբեջանը, Թուրքիան և Ռուսաստանը միացել են երրորդ համաձայնագրին, իսկ Իրանը` ոչ: Իսկ մյուս համաձայնագրին միացել են Թուրքիան ու Ռուսաստանը, իսկ մյուս երկրները՝ ոչ։ Մարյասինը նշեց, որ հաջորդ կարևոր խնդիրը ճանապարհային անվտանգությունն է, և Հայաստանը միացել է այս ոլորտը կարգավորող ՄԱԿ-ի յոթ կոնվենցիաներից չորսին։ ՄԱԿ-ը ներկայումս սերտորեն համագործակցում է Հայաստանի հետ՝ բարելավելու երկրի ճանապարհային անվտանգության իրավական ռեժիմը, ռազմավարական կառավարումը, տվյալների հավաքագրումը և փոփոխությունները: ՄԱԿ-ի պաշտոնյան նշեց, որ Հայաստանը ներկայումս գտնվում է շատ բարձր ռիսկային գոտում՝ 1 միլիոն բնակչի հաշվով ավտովթարների մահացության մակարդակով, քանի որ երկրում տարեկան միջինը 360 մարդ է մահանում ճանապարհատրանսպորտային պատահարներից, ինչը շատ բարձր ցուցանիշ է երկրի համար։ Հայաստանի նման փոքր երկիր. Դմիտրի Մարյասինը հավելեց, որ Հայաստանը, բացի այդ ոլորտում իրավական ռեժիմի բարելավումից, կարող է օգտագործել ՄԱԿ-ի հարթակները՝ ակտիվացնելու երկխոսությունը հարևան երկրների հետ՝ տարածաշրջանով անցնող նախագծերին մասնակցելու համար։ Նաև, ըստ Մարյասինի, այսօր պետք է հաշվի առնել կլիմայի փոփոխության ազդեցությունը կապի ուղիների, այդ միջանցքների վրա՝ պարզելու համար այդ կապուղիների վիճակը դիմադրողականության և խոցելիության առումով։