Չնայած ժամանակավոր զինադադարին, ադրբեջանա-թուրքական տանդեմի հետ պատերազմը չի ավարտվել. Այս մասին երկուշաբթի օրը կայացած կլոր սեղանի ժամանակ ասաց Հայաստանի նախկին արտգործնախարար Արա Այվազյանը։ Նրա կարծիքով, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի սկսած ճանապարհը չի ավարտվել ոչ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին, ոչ էլ 2023 թվականի սեպտեմբերին, քանի որ Լեռնային Ղարաբաղից հայերի տեղահանումը վերջնական նպատակը չէ։ Այվազյանը հավելեց, որ Ալիևը գիտի, որ Ադրբեջանի այսօրվա տարածքային նվաճումները վաղը կարող են կորցնել, ինչը պայմանավորում է իր գաղտնի մտավախությունները և հայկական «ռևանշիզմի» մասին հայտարարությունները։ Նրա խոսքով, Ադրբեջանը ձգտում է Հայաստանի հետ հարաբերություններում այնպիսի արմատական փոփոխությունների, որոնք մշտական հիմքերի վրա կամրապնդեն ներկայիս իրավիճակը։ Արա Այվազյանը նշել է, որ Ալիևը տարածաշրջանում ընտրել է բացահայտ էքսպանսիոնիստական քաղաքականություն։ «Այս քաղաքականությունը հիմնված է անսանձ ռազմական էքսպանսիոնիզմի վրա, որը, սակայն, կարող է ագրեսորին վերածել այլ երկրների էքսպանսիոնիզմի զոհի, տնտեսական էքսպանսիոնիզմի վրա՝ նպատակ ունենալով Հայաստանի տնտեսությունը լիովին կախվածության մեջ դնել Ադրբեջանից և Թուրքիայից՝ փոխարինելով Ռուսաստանի առաջատար դերը կարևոր հարցերում։ տիրույթներ, և գաղափարական էքսպանսիոնիզմի վրա՝ նպատակ ունենալով հասնել ազգային ինքնության խեղաթյուրմանը»,- հավելեց Այվազյանը։ Նախկին արտգործնախարարը վստահ է, որ Հայաստանը զրկված է նպատակային արտաքին քաղաքականություն վարելու հնարավորությունից. «Եթե նորմալ պայմաններում արտաքին քաղաքականությունը ներքին քաղաքականության շարունակությունն է, ապա այժմ արտաքին գործոններն են մեծապես որոշում Հայաստանի վարքագիծը և նրա ներքին օրակարգը: Երևանը ձգտում է հարթել տարածաշրջանում ուժերի անհավասարությունն ու անհամաչափությունը՝ վարելով միակողմանի զիջումների քաղաքականություն։ Այս իրավիճակը շատ նման է 1938-ի իրավիճակին, երբ բոլորը կարծում էին, որ Հիտլերի որոշ պահանջների կատարումը կարող է պահպանել 21-րդ դարի Սուդետի տարածաշրջանը, հետևաբար, Երևանի միակողմանի զիջումները եւ Ադրբեջանի էքսպանսիոնիստական քաղաքականությունն անհամատեղելի են»,- ընդգծեց նա։ Արա Այվազյանը կոչ է արել Հայաստանի իշխանություններին փոխել իրենց քաղաքականությունը. Նրա գնահատմամբ՝ միջնաժամկետ հեռանկարում Հայաստանի ռազմավարությունը պետք է դառնա զսպման քաղաքականություն՝ արտաքին խաղացողների հետ սերտ երկխոսության ձևավորման միջոցով, որոնց համար տարածաշրջանում կենսունակ Հայաստանի առկայությունը բխում է նաև իրենց շահերից։ «Հայաստանը միայնակ չէ և կարող է ակնկալել տարածաշրջանային գործընկերների աջակցությունը, ովքեր ունեն մարտահրավերների, սպառնալիքների և շահերի նույն ընկալումը: Զսպման գրագետ քաղաքականություն վարելը կկանխի հակառակորդի հետագա էքսպանսիոնիզմը: Դա կարող է դառնալ խաղաղության հասնելու միակ ճանապարհը»,- եզրափակեց. Հայաստանի նախկին արտգործնախարար.