44-օրյա պատերազմից [2020թ.] դեռ ունենք մոտ 80 անհատական գործ, այստեղ Ադրբեջանն ունի ժխտողական քաղաքականություն և ոչ մի կերպ չի ցանկանում գործերը քննությամբ լուծել և ընտանիքների համար ապահովել ճշմարտության իրավունքը։ Այս մասին երկուշաբթի ասուլիսում հայտնեց Հայաստանի «Միջազգային և համեմատական իրավունքի կենտրոն» ՀԿ նախագահ, իրավաբան Սիրանուշ Սահակյանը։ «Անհայտ կորածների հարցը նույնպես շարունակաբար համարվում է չլուծված. Ադրբեջանից Հայաստան է հայրենադարձվել մոտ 210 գերի։ Քաղաքական քննարկումներ են ընթանում հայ գերիների վերադարձի վերաբերյալ։ Բայց այդ քաղաքական քննարկումները երկրորդական նշանակություն ունեն, այսինքն՝ առաջնային օբյեկտը։ բանակցությունների մեջ ոչ թե այդ անձանց հայրենադարձությունն է, այլ հիմնականում բանակցությունները տարվում են միջպետական բնույթի հարցերի շուրջ, այդ թվում՝ խաղաղության պայմանագրի, կողմերը պայմանավորվածություն ունեն, որ հարցերը լուծելուց հետո, որպես երկրորդական հետևանք, հայերը կալանավորվեն։ այնտեղ նույնպես կվերադառնան իրենց հայրենիք, կարծում եմ, որ [Լեռնային Ղարաբաղի] բարձրաստիճան ղեկավարները [Ադրբեջանում պահվող] վերջինը կհայրենադարձվեն, և այն պահին, երբ Ադրբեջանը առավելագույնս կօգտագործի իրենց գործոնը և՛ ներքինի համար։ եւ արտաքին քաղաքական նպատակներ»,- նշել է Սահակյանը։ Նրա խոսքով, եթե Հայաստանը հետ վերցնի իր միջազգային հայցերն ընդդեմ Ադրբեջանի, կստացվի, որ կկորցնի նաև այդ անձանց հայրենադարձելու իրավական լծակները։