Քաղաքական լուրջ աջակցության դեպքում Ադրբեջանին պետք է ճնշել պատժամիջոցների գործիքներով. Հայաստանի Ամերիկյան Համալսարանում տեղի ունեցած քննարկման ժամանակ հայտարարեց «Միջազգային և համեմատական իրավունքի կենտրոն» ՀԿ նախագահ, իրավաբան Սիրանուշ Սահակյանը և ի պատասխան այն հարցին, թե որքանով են ապօրինի պահվող հայ գերիների վերադարձի հավանականությունը։ Ադրբեջանական բանտեր. «Իհարկե, այս առումով իրավապաշտպաններն իրենց գործունեությունը ծավալում են, համագործակցում են Եվրամիության իրավասու կազմակերպությունների, ԱՄՆ-ի հետ: Բայց միջազգային կազմակերպություններին շատ դժվար է համոզել, որ այդ գործում միջոցներ ձեռնարկեն Ադրբեջանի ղեկավարության դեմ: երբ Հայաստանի Հանրապետությունը, որպես պետություն, չի աջակցում այդ ջանքերին և իր քաղաքական աջակցությունը չի հայտնում այն կազմակերպությանը կամ պետությանը, որը պատրաստ է օգտագործել իր այս գործիքակազմը ի շահ հայության, հետևաբար, տեսական հնարավորությունը կա, բայց. Ես կարծում եմ, որ դրա կիրառման քաղաքական նախադրյալները թույլ են, իրավական հիմքերը շատ պարզ են, և մենք այդ ուղղությամբ աշխատանքներ ենք կատարել և անում ենք, և պաշտոնապես դիմումներ ենք ներկայացրել Եվրամիություն, և մոտ ապագայում մենք կնախաձեռնենք. ֆորմալ գործընթաց նաեւ ԱՄՆ-ում»,- նշել է Սահակյանը։ Նրա խոսքով, Միջազգային քրեական դատարանը նույնպես կարող է որոշակի վտանգ ներկայացնել Ադրբեջանի համար։ Բայց եթե Հայաստանը խոսի իր ներկայիս միջպետական հայցերը հետ կանչելու հնարավորության մասին, որոնք վերաբերում են միայն Ադրբեջանի միջազգային հաշվետվությանը, ապա շատ քիչ հավանական է, որ նման պայմաններում Հայաստանը իրավիճակը դիմի Միջազգային քրեական դատարան, և այնտեղ կբարձրաձայնի անձին. Նրա հետ բանակցություններում նստած Ադրբեջանի քաղաքական և ռազմական ղեկավարության հանցավոր պատասխանատվությունը զուտ ճնշման տեսանկյունից, ինչը կարող է հանգեցնել նաև Ադրբեջանում հայ ռազմագերիների խնդրի լուծմանը։ «Իհարկե, Միջազգային քրեական դատարանի դեպքում կան նաև հարցեր, որոնց հետ կապված գործերը կարող են իրականում քննվել տվյալ դատարանում: Ոչ բոլոր ռազմական հանցագործությունները կամ մարդկության դեմ հանցագործությունները կարող են քննվել Միջազգային քրեական դատարանի կողմից: Բայց մենք կարծում ենք. որ մեր դեպքում փաստերն ամուր են և կարող են հիմք ծառայել Միջազգային քրեական դատարանի «ծանր մեքենան» գործարկելու համար»,- կարծում է իրավաբանը։