Ադրբեջանը պետք է գոնե ինքնավարություն խոստանա, որպեսզի հայերը վերադառնան Արցախ (Լեռնային Ղարաբաղ), Հայաստանի ամերիկյան համալսարանում քննարկման ժամանակ հայտարարեց միջազգային իրավունքի փորձագետ Արա Ղազարյանը։ Հիշեցնելով Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի (ԵԽԽՎ) որոշումը և ԵԽԽՎ-ում ադրբեջանական պատվիրակության մանդատի ժամանակավոր չեղարկումը, փաստաբանն ընդգծել է, որ համընդհանուր օրենքը տարածվում է ինչպես 1988-ից 1991 թվականներին, այնպես էլ ավելի ուշ Ադրբեջանից վտարված հայերի վրա։ , ադրբեջանական վերջին ռազմական ագրեսիայի և Լեռնային Ղարաբաղի տոտալ հայաթափման ժամանակ։ Ղազարյանն ասաց, որ փորձագետները գալիս են այն եզրակացության, որ հայ փախստականների վերադարձը Լեռնային Ղարաբաղ սովորութային իրավունքի իրավասություն ունի, մանավանդ որ Ադրբեջանը չի ասել և չի կարող ասել, որ այդ փախստականները վերադառնալու իրավունք չունեն։ «Իհարկե, մենք գիտենք, որ Բաքուն կեղծավոր է և մի բան է ասում ներքին լսարանի համար, մեկ այլ բան՝ արտաքին լսարանի համար»,- հավելեց փաստաբանը։ Անդրադառնալով ՄԱԿ-ի տվյալներին, նա նշեց, որ աշխարհում կա մոտ 110 միլիոն փախստական, որոնցից տարեկան մոտ 3-ից 4 միլիոնը վերադառնում է իրենց բնակության վայրերը, ինչը նշանակում է, որ գործընթացն ընթանում է, և կան մեխանիզմներ։ Առայժմ չորս տասնյակ երկրներից միայն չորս երկիր է հրաժարվել փախստականների վերադարձն ապահովելուց, ասաց Ղազարյանը։ Փաստաբանը շեշտեց, որ Ադրբեջանը պետք է մշակի մի ամբողջ համակարգ՝ ապահովելու հայերի անվտանգությունը, որպեսզի աշխարհին ցույց տա նրանց ընդունելու պատրաստակամությունը. առաջին հերթին հրաժարվել ատելության քաղաքականությունից։ Այսինքն՝ Ադրբեջանը պետք է գոնե ինքնավարություն խոստանա, ինչին ինքը պատրաստ չէ, շարունակեց Ղազարյանը՝ հավելելով, որ ընդհանուր առմամբ իրավիճակն այնպիսին է, որ Ադրբեջանին տասնամյակներ են պետք քաղաքականությունը փոխելու համար։ Ղազարյանի խոսքով, սա հաջողվեց Բալկաններում, քանի որ կար միջազգային ներկայություն. Բայց Լեռնային Ղարաբաղում ներկայացված էր միայն Ռուսաստանը, ինչի պատճառով դա հնարավոր չէր, կարծում է Ղազարյանը։ Փաստաբանն ընդգծել է արցախցիների՝ իրենց տները վերադառնալու անքակտելի իրավունքը, քանի որ Լեռնային Ղարաբաղը նրա հայրենիքն է, կրում է հայկական մշակութային ներկայության բազմաթիվ հետքեր, իսկ արցախահայությունն ունի նյութական իրավունքներ, ինչպես նաև իր մնացած ունեցվածքի նկատմամբ։ Խոսելով միջազգային ատյաններում փոխադարձ հայցերը հետ կանչելու Ադրբեջանի պահանջի մասին՝ փաստաբանը դա բացատրեց Հայաստանի հաջողություններով։ «Մեր հայրենակիցները Լեռնային Ղարաբաղում թողել են պետական գույք, ընկերություններ, բազմաթիվ մասնավոր սեփականություններ»,- հիշեց Ղազարյանը։ Իսկ որպես յուրացման օրինակ՝ փաստաբանը նշել է Հյուսիսային Կիպրոսի թուրքական իշխանությունների կողմից փախստականների ունեցվածքի ազգայնացումը, որը Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը համարել է անօրինական։ «Վերադարձի իրավունքը միանշանակ ամրագրված է միջազգային իրավունքով, և մենք պետք է դրանից օգտվենք»,- եզրափակեց Արա Ղազարյանը։