

در یک حرکت بیسابقه که قرار است از یکم ژانویه ۲۰۲۷ اجرا شود، یک اعتبار مالیاتی فدرال جدید به آمریکاییها این امکان را میدهد که تا سقف ۱٬۷۰۰ دلار از مالیات بر درآمد فدرال خود را به بورسیههای تحصیلی K-12 اختصاص دهند، به شرطی که فرمانداران در این برنامه شرکت کنند. در لایحه «یک قانون زیبا و بزرگ» رئیس جمهور دونالد ترامپ، این ابتکار معرفی کننده اولین اعتبار فدرال از نوع خود است، که مزایای مالیاتی معادل دلار به دلار برای کمکهزینهها به سازمانهای بورسیه تحصیلی که توسط دولت تأیید شدهاند و به خانوادههای کمدرآمد و متوسط کمک میکنند، ارائه میدهد. این اعتبار مالیاتی به بورسیههای فدرال میتواند بهطور قابلتوجهی چشمانداز تأمین مالی تحصیلی را تغییر دهد. این رویکرد به مشارکت ایالتها بستگی دارد، به این صورت که فرمانداران باید لیستی از سازمانهای اعطاکننده بورسیه (SGOs) واجد شرایط را به وزارت خزانهداری ارسال کنند، که به ساکنان اجازه میدهد از این نهادها حمایت کنند و از اعتبار مالیاتی بهرهمند شوند. به طور مهمی، اگر فرمانداری تصمیم به عدم شرکت بگیرد، ساکنان همچنان میتوانند با کمک به سازمانهای واجد شرایط در ایالتهای دیگر بهرهمند شوند طبق مقررات IRS. حامیانی چون نورتون رِینی، مدیرعامل ACE Scholarships، میگویند این ابتکار نمایانگر یک سناریوی برد-برد برای ایالتها، خانوادهها و کشور است، به شرطی که فرماندارها موافقت کنند تا شرکت کنند. با این حال، منتقدان، از جمله اتحادیههای بزرگ معلمان و گروههای سیاستگذاری متمایل به چپ، استدلال میکنند که این میتواند منابع ضروری را از مدارس دولتی منحرف کند و بهجای یک سیستم کوپن واقعی باشد که به خانوادههای ثروتمندتر اولویت میدهد. تخمینها نشان میدهند که این برنامه میتواند سالانه دهها میلیارد دلار از منابع فدرال به مراکز آموزشی خصوصی و مذهبی منتقل کند، که تأثیرات عمدهای بر بودجههای آموزشی متعارف خواهد داشت. با وجود مقاومتها، شخصیتهای دمکرات برجستهای مانند جَرِد پولیس، فرماندار کلرادو، که از حامیان تاریخی انتخاب مدارس بودهاست، تمایل خود را برای شرکت نشان دادهاند، که تفاوتهای ایدئولوژیک را برجسته میکند. ACE Scholarships، که به طور استراتژیک برای این احتمالی آماده شده است، به عنوان یک کهنهکار باتجربه در مدیریت چنین برنامههایی، تخصص ۲۵ ساله خود و قابلیتهای قوی مدیریت بورسیه خود را برای بهرهبرداری از این فرصت تاریخی ارائه میدهد. ریسکها بالا است، زیرا حمایتها از این ابتکار، مزایای بالقوه برای دانشآموزان متعددی که در مدارس دولتی ناموفق گیر کردهاند، را نشان میدهد. رینی اعتقاد دارد که توانمندسازی انتخاب والدین نتایج آموزشی بهتری را تولید میکند و این اعتبار مالیاتی آینده را لحظهای مهم برای اصلاحات ملی میخواند. با این که همه ایالتها توانایی شرکت دارند، موفقیت برنامه به انتخابهای فرماندارها وابسته است، که زمینه را برای یک تغییر تحولآفرین در انتخاب آموزشی و عدالت در سراسر آمریکا فراهم میکند.