

به دلیل نقضهای جدی، پزشکانی که از پروانه پزشکی محروم شدهاند به راحتی میتوانند به کشورهای دیگر مهاجرت کنند و به درمان بیماران در اروپا و فراتر از مرزهای آن ادامه دهند. این امر به دلیل نبود سامانههای هشدار کافی، بیتوجهی مقامات دولتی و نبود پاسخگویی کافی ممکن شده است. OCCRP (پروژه گزارش جرایم سازمانیافته و فساد) و تعدادی از شرکا، از جمله Hetq، برای ماهها به بررسی ثبتهای عمومی پرداختند و به مقامات ملی بهطور رسمی استعلامهایی فرستادند تا دادههایی درباره پزشکان دارای پروانه و یا محروم از پروانه به دست آورند. بیش از ۱۰۰ پزشک که پروانهشان لغو شده اما در کشور دیگری مشغول به کار هستند، یافت شدند. در ارمنستان چنین داستانهایی پیدا نشد، زیرا صدور پروانه بهطور فردی وجود ندارد و همچنین دادههای عمومی کافی برای پایهگذاری یک مطالعه در دسترس نیست. بنابراین ما جستوجوی پزشکان ارمنی را در بانکهای اطلاعاتی خارجی موجود آغاز کردیم. مدارک تحصیلی اعتبارنامه نیستند: چگونه کیفیت مراقبتهای پزشکی در ارمنستان نظارت میشود؟ بازرسی سلامت و مراقبتهای سوئد (IVO) در دسامبر ۲۰۲۱ تحقیقات خود را دربارهٔ فعالیت حرفهای سایمون موکوفیان در یک مرکز بهداشتی در جنوبغربی سوئد به پایان برد. نتیجهگیری آنها این بود که این پزشک دانش پایهای در چندین حوزه مهم پزشکی ندارد، معاینات پزشکی کافی انجام نداده و بهطور عمدی یا سهلانگارانه با قواعد ایمنی بیماران مخالف کرده است. Hetq و شبکه CIReN مستندات سوئدی موکوفیان را بررسی کردند که به تفصیل شرح میدهد چگونه در درمان ۱۴ بیمار نسخهنویسیهای نامناسب انجام داده و اقداماتی، چه بهطور عمدی و چه سهو، انجام داده که منجر به عوارض شده است، از جمله در یک مورد به فوت. از بین ۱۴ پرونده، سه مورد را برگزیدیم: سپتامبر ۲۰۱۸، بیمار ۷۲ سالهای که به کلینیک خصوصی رفت تا برای درد شانه یک تزریق استروئیدی دریافت کند. چند ساعت بعد از تزریق، بیمار دچار تنگی نفس شد و درخواست آمبولانس کرد. در بیمارستان، پنوموتوراکس دوطرفه تشخیص داده شد و لولههای تخلیه قفسه سینه کار گذاشته شد. IVO مینویسد: پرونده حاوی اطلاعاتی درباره محل تزریق، دارو و مقدار دارو نبود. IVO نتیجه گرفت که پزشک در حین درمان سطح ایمنی لازم را فراهم نکرده است. ۲ آگوست ۲۰۱۸، دکتر موکوفیان به منزل بیمار ۱۹۳۰-تولد با همراهی یک پرستار رفت. پرونده نشان میدهد که بیمار به سرطان پروستات و COPD مبتلا بوده، نفس به کندی انجام میشد، نرخ تنفسی ۴۸–۵۰ بود و بیمار به ارتباط پاسخ نمیداد. پرونده نشان میدهد که آنتیبیوتیکها از طریق تزریق عضلانی تجویز شده است. همان سند گواهی فوت را ضمیمه کرده بود، اما اپیکرایس نشان نمیدهد که بیمار در روز بازدید درگذشته باشد. IVO نوشت: «پرونده نشان نمیدهد که درباره تغییر اهداف درمان یا برنامهریزی مراقبت حمایتی بحث شده باشد.» IVO نتیجه گرفت که درمان و مستندسازی آن مطابق استانداردهای حرفهای نیست. ۲۶ ژوئن ۲۰۱۸، سایمون موکوفیان همراه با یک پرستار به منزل بیمار متولد ۱۹۵۴ رفت. ورود به پرونده تشخیص آلزایمر را ثبت میکند اما نه شرح حال و نه معاینه عینی وجود ندارد. تصمیمهای دارویی پس از مشاوره تلفنی با روانپزشک شیفت گرفته شد. در ژوئیه و اوت، موکوفیان بدون انجام هیچ معاینه یا ارزیابیای ارجاعهایی به بخش روانپزشکی نوشت. در سپتامبر، ارجاع جدیدی به بخش اورژانس بیمارستان ثبت شد با یادداشتی: «خونریزی روده. انتقال خون.» این یادداشت هیچ دادهای از وضعیت بیمار، آزمایشهای خون یا هموگلوبین ندارد. IVO گفت: «نمیتوان فهمید بیمار چه بر سرش آمده است.» نتیجه این است که درمان و مستندسازی بیماران با استانداردهای حرفهای مطابقت ندارد. براساس بررسی ۱۴ پرونده، بازرسان سوئد نتیجه گرفتند که سایمون موکوفیان استانداردهای حرفهای را رعایت نکرده و مجوز پزشکیاش لغو شد. پس از لغو مجوز در سوئد، نروژ نیز در ابتدای سال ۲۰۲۲ مجوز پزشکی او را لغو کرد، اما او همچنان دارای مجوز فعال در قبرس است و در نظام سلامت ملی قبرس (GeSY) ثبت شده و در یکی از کلینیکهای لارناکا کار میکند. شبکه CIReN گزارش داد که موکوفیان گفت که به قبرس بازگشته و از اواخر سال ۲۰۱۹ در آنجا کار را آغاز کرده است، «با تشویق دوستان پزشک» و نه به دلیل تحقیقات سوئد علیه او. دلیل دیگر بازگشت، خانوادهاش بود: او از ۱۳ سالگی در قبرس زندگی میکرد (از سال ۱۹۷۲)، پس از نقل مکان از لبنان، و در دانشگاه پزشکی مخیتر هراتی ایروان آموزش دیده بود. به شریک قبرسی ما گفت که در مسکو نیز تحصیل کرده است. این پزشک ادعا میکند که هرچند هفت سال در سوئد بوده و «بار سنگین و خستهکنندهای» را تحمل میکرد، اگر میتوانست در آن مدت طولانی کار نمیکرد. او میگوید پیش از ترک سوئد با مقامات صدور مجوز ملاقات کرده و به او «اطمینان داده شد» که پروانهاش لغو نخواهد شد. موکوفیان میگوید مقامات صدور مجوز بعدها «بیحرمتانه عمل کرده و وعدههایشان را نگه نداشتند». ما همچنین سعی کردیم از دانشگاه پزشکی دولتی ایروان به نام مخیتر هراتی بدانیم چه تخصصی به موکوفیان داده شده است، اما دانشگاه از ارائه اطلاعات خودداری کرد و به دلیل قانون حفاظت از دادههای شخصی این کار را انجام داد. ما همچنین سعی کردیم بدانیم آیا او در ارمنستان بیماران دارد یا خیر، اما نتوانستیم هیچ مدرکی را تأیید کنیم. بنابراین این پژوهش نشان میدهد که سیستمهای صدور پروانه پزشکان با مشکلات سیستمیک روبهرو هستند: - بسیاری از پزشکانی که به دلیل نقض جدی یا آسیب به بیماران از پروانه خود محروم شدهاند، به راحتی در کشور دیگری به کار خود ادامه میدهند. - سوابق انضباطی پزشکان به ندرت به صورت عمومی منتشر میشود و این باعث ایجاد فضایی از بیدانشی و آسیبپذیری میشود. - بهاشتراکگذاری اطلاعات بین مقامات صدور پروانه در اروپا نامنظم است؛ لغو مجوز در یک کشور همیشه بر تصمیمگیری پزشک برای کار در سایر کشورها تاثیر ندارد. سیستم اطلاعات بازار داخلی اتحادیه اروپا (IMI) با هدف اطلاعرسانی به ۳۰ کشور عضو درباره اقدامات انضباطی طراحی شده است. Hetq و CIReN از اعلانهای ناشناس در زمان لغو مجوز موکوفیان در سوئد و نروژ مطلع شدند. از آنجا که قبرس هم عضو است، باید به این اعلانها دسترسی داشته باشد. اما شورای پزشکی قبرس تأیید نکرده است که آیا این اعلانهای ۲۰۲۱-۲۰۲۲ را دریافت کرده است، اما در پاسخ به پرسوجوی CIReN گفت که تحقیقات از قبل آغاز شده و اقدامات لازم انجام خواهد شد. تا زمان انتشار این مطلب، هنوز امکان رزرو مشاوره با دکتر موکوفیان وجود دارد。