News - خودکشی در بین نسل Z نسبت به نسل قبلی جان‌های بیشتری می‌گیرد.

تیم هندرسن، سردبیر Stateline.org یادداشت سردبیر: اگر شما یا کسی که می‌شناسید به کمک نیاز دارید، خط ملی lifeline بحران و خودکشی در ایالات متحده با شماره ۹۸۸ از طریق تماس یا پیامک در دسترس است. همچنین گفت‌وگوی آنلاین در ۹۸۸lifeline.org وجود دارد. برای بزرگسالان نسل Z، که پیرترین افراد از این نسل اکنون وارد اواخر دهه بیست خود شده‌اند، خودکشی جان‌های بیشتری را نسبت به ده سال پیش می‌گیرد وقتی Millennials همسن بودند، بر پایه تحلیل Stateline از آمار مرگ‌های فدرال. بخش عمده افزایش، ۸۵ درصد، در میان مردان سیاه‌پوست و هیسپانیک است و بسیاری از آنها در ایالت‌های جنوبی و میانی غربی هستند. کارشناسان دربارهٔ ریشه‌های این افزایش اختلاف نظر دارند، اما موج افسردگی بی‌درمان را می‌بینند که می‌تواند به افکار خودکشی منجر شود—موجی که پس از رکود بزرگ همه گروه‌های سنی را تحت تأثیر قرار داد اما در میان جوانان، به‌ویژه مردان غیرسفیدپوست، همچنان باقی است. theories behind the increase range from bullying on social media, since Gen Z was the first generation to grow up with the internet, to economic despair, to cultural resistance to seeking help for depression. خودکشی‌های Gen Z در سال جاری با سرعت بالایی ادامه یافته است، با ۱٬۱۴۸ مورد در ژانویه و فوریه، آخرین ماه‌های در دسترس از مراکز فدرال کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، تقریباً همانند سال ۲۰۲۴. CDC داده‌هایش را بر مبنای گواهی‌های فوت می‌سنجد. از جمله افرادی که با این بحران درگیرند، رودنی هیریس از دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی است که با استخدام باربرها و کلیساها در ایالت خود، روایت‌های درد شخصی را پیش از رسیدن به بحران خودکشی بیرون می‌کشد. هیریس استادیار مؤسسهٔ پیشگیری از خودکشی در این مدرسه است. او با این تصور که می‌توانید مسائل سلامت روان را به‌تنهایی حل کنید، مقابله می‌کند. «تحقیقات به ما می‌گویند که باید یک فرد زنده پیدا کنیم تا به آنها مراجعه کند، به‌ویژه بچه‌های سیاه‌پوست و قهوه‌ای‌پوست، چون اگر این کار را نکنیم، آن‌ها گم می‌شوند»، گفت هیریس. «برداشتی وجود دارد که می‌گویید باید قوی باشید و از شکایت دربارهٔ مشکلاتتان صحبت نکنید، و این می‌تواند شما را از دریافت درمان باز دارد.» برخی از نشانه‌های قابل مشاهده بحران در هفته‌های اخیر جوامع را لرزانده‌اند. پلِی در شهرستان تاکس، اکثراً هیسپانیک، نیومکزیکو، در سپتامبر به دلیل موجی از خودکشی‌ها—از جمله خودکشی نوجوانی که کمتر از دو هفته پیش رخ داده بود—برای پیاده‌روها بسته شد. همچنین در سپتامبر: یک دانش‌آموز سیاه‌پوست ۲۱ ساله از درختی در محوطهٔ دانشگاهی ایالت می‌سی‌سی‌پی آویزان شد، مقامات گفتند، در پرونده‌ای که ترس از لینچ قبل از اعلام مرگش به‌عنوان خودکشی را برمی‌انگیخت. برای جولیان «Wolf» ریورا که در سال ۲۰۱۹ در ۲۷ سالگی در میدل‌تاونِ حومهٔ نیویورک درگذشت، مادرش گفت که ترکیبی از مسائل وجود داشت: فشار برای حمایت از خانواده با وجود سهمیهٔ فرزند دومی در راه، شغل شبانه در انبار که او را راضی نمی‌کرد، تبعیضی که احساس می‌کرد به دلیل هویتش به عنوان فردی با طبقۀ هیسپانیک وجود داشت در حالی که والدینش با میراث پورتوریکویی نزدیک به او زندگی می‌کردند. ریورا همچنین در پذیرفتن و سپس یافتن کمک برای مشکلات سلامت روان خود دچار مشکل شد، گفت مادرش، جسی ادموند. «او به افسردگی مبتلا بود. او عصبانی می‌شد. «چرا؟ چرا به من دارو می‌دهند تا طبیعی باشم؟»» ادموند گفت. «او دارو می‌خورد، به درمان می‌رفت، احساس بهتری می‌کرد و می‌گفت: «دیگر به دارو نیاز ندارم.» وقتی در بحران بود بالاخره دست به اقدام زد، اما هیچ‌کس به او پاسخ نمی‌داد.» مانند بسیاری از ایالت‌ها، نیویورک با از دست دادن میلیون‌ها دلار برای برنامه‌های سلامت روان به دلیل صرفه‌جویی‌های دولت ترامپ مواجه است. یارانه‌های فدرال برای تیم‌های بحران سلامت روان و درمان مواد در آوریل ۸۸ میلیون دلار کاهش یافت و ترس از کاهش‌های بیشتر وجود دارد با اجرایی شدن طرح قانون «One Big Beautiful Bill» ترامپ. از جمله دیگر موارد، دولت فدرال در ژوئیه خطِ کمک‌رسانی LGBTQ+ مخصوص افراد زیر ۲۵ سال را پایان داد. افزایش آگاهی از مشکل خودکشی در میان جوانان منجر به پاسخ‌های فدرال شده است، از جمله گزارشی در سال ۲۰۱۹ توسط کمیتهٔ بلک کاؤچس کنگره دربارهٔ خودکشی در میان جوانان سیاه‌پوست. اما برخی از این برنامه‌ها در دورهٔ دولت جدید ترامپ با چالش‌هایی روبه‌رو هستند و ممکن است از بین بروند یا به اتکا به بودجهٔ ایالتی که هم‌اکنون تحت فشار است، واگذار شوند. نگرانی‌های بیشتر بر اساس تحلیل Stateline، خودکشی در میان جوانان آسیایی، سیاه‌پوست، هیسپانیک و بومیان آمریکا افزایش یافته است، با بالاترین نرخ در هر دو سال ۲۰۱۴ و ۲۰۲۴ در بین بومیان. شمار خودکشی‌ها برای سفیدپوستان اندکی کاهش یافته است اما نرخ آن به دلیل افت جمعیت با Gen Z که جایگزین Millennials شده، نسبت به گذشته افزایش یافته است. خودکشی به دومین عامل مرگ برای جوانان هیسپانیک تبدیل شد، از قتل پیشی گرفت و به نخستین علت مرگ برای جوانان آسیایی تبدیل شد. مردان بالاترین نرخ‌ها را دارند، به‌ویژه مردان سیاه‌پوست و هیسپانیک که با هم ۸۵ درصد از کل افزایش خودکشی را تشکیل می‌دهند. جوانان سفیدپوست در سال ۲۰۱۴ نرخ خودکشی بالاتری داشتند اما تا سال ۲۰۲۴ نرخ برای جوانان سیاه‌پوست بالاتر رفت. مردان بالاترین نرخ‌ها را دارند اما نرخ برای زنان با سرعت بیشتری افزایش می‌یابد، از حدود یک‌پنجم نرخ مردان به یک‌چهارم در ۲۰۲۴. بیشترین افزایش‌ها در نرخ خودکشی برای این گروه سنی در جورجیا (۳۶.۹ درصد)، کارولینای شمالی و تگزاس (هر دو ۴۱ درصد)، آلاباما (۳۹ درصد) و اوهایو (۳۷ درصد) بوده است. بالاترین نرخ در آلاسکا بود که در سال ۲۰۱۴ نیز بالاترین نرخ را داشت و با ۳۴ درصد افزایش به ۴۹ خودکشی در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر رسید، دنبال‌شه با نیومکزیکو و مونتانا. پایین‌ترین نرخ در نیوجرسی بود، با ۶.۹، کاهش ۳۱ درصدی از سال ۲۰۱۴ که این ایالت را در رتبهٔ ۴۷ از میان ایالات قرار داد. کار هیریس در کارولینای شمالی بخشی از ابتکار ملی «پیشگیری از خودکشی جوانان سیاه‌پوست» زیر نظر ادارۀ مدیریت مواد و خدمات سلامت روان (SAMHSA) بود. این ایالت، همراه با برخی دیگر، از گرنت فدرال یک‌ساله برای افزایش دسترسی به خدمات سلامت روان جوانان استفاده کرد. کارولینای شمالی از نظر سلامت عمومی متعهد به ادامهٔ این کار است، هیریس گفت. این ایالت «متعهد است به ارائه منابع به جوامعی که به حاشیه رانده شده‌اند و چالش‌های سلامت روان همچنان وجود دارند»، به گفتهٔ سخنگوی وزارت بهداشت. این ابتکار فدرال با هدف کاهش خودکشی در میان جوانان سیاه‌پوست و کودکان تشکیل شد و ۱۵ ایالت و دیوان کلمبیا برای طرح‌های سیاستی محلی انتخاب شدند: جورجیا، ایلینوی، ایندیانا، کنتاکی، لوئیزیانا، مریلند، میشیگان، مینه‌سوتا، میسیسیپی، کارولینای شمالی، اوهایو، اوکلاهما، اورگان، پنسیلوانیا و تنسی. کارولینای شمالی و مینه‌سوتا طرح‌های اقدام را بر اساس این برنامه منتشر کرده‌اند. ایالت‌های دیگر نیز اقداماتی کرده‌اند: لوئیزیانا کمپین‌های تبلیغاتی برای رسیدن به جوانان در مسابقات فوتبال کالجی راه‌اندازی کرد و اورگان یک ائتلافِ پیشگیری از خودکشی با رهبری جوانان و با تأمین بودجه از دفتر سلامت ایالتی ایجاد کرد. جورجیا به دلیل تغییر بزرگ در آمار خودکشی نوجوانان برجسته است؛ آنها در سال ۲۰۲۴ ۶۰ تا ۷۰ درصد افزایش یافتند و به ۳۱۱ مرگ رسیدند. این ایالت از دو برنامهٔ فدرال استفاده کرد: «ابتکار پیشگیری از خودکشی جوانان» و برنامه‌ای از دفتر سلامت اقلیت‌ها به دانشگاه Morehouse برای یافتن راهکارهای سیاستی. گزارشی از مدرسهٔ پزشکی در حال تکمیل است و سوزان مک‌لارن، دستیار مدیر پروژه در مرکز سیاست سلامت جورجیا، این ایده‌ها را ارزیابی می‌کند. مدرسهٔ پزشکی با پذیرش مفهوم «هیچ چیز دربارهٔ ما بدون ما» که جوانان را به رهبری تصمیم‌گیری دربارهٔ سیاست‌های پیشگیری از خودکشی می‌آورد، موافق است. «بحران فعلی در میان جوانان سیاه‌پوست نتیجهٔ چند عامل است: انگ stigma، کمبود منابع و درمان، و تمرکز ناکافی بر ایجاد فضاهای امن و گفت‌وگو برای پیشگیری و مداخله در چالش‌های سلامت روان»، مک‌لارن گفت. مک‌لارن از اظهار نظر دربارهٔ مسائل بودجه خودداری کرد، اما کارکنان دفتر سلامت اقلیت‌ها که کمک Morehouse را فراهم کردند، گزارش شده است که در بازسازی‌های دولت ترامپ کاهش یافته‌اند. برنامهٔ فدرال دیگری در SAMHSA، Garrett Lee Smith State/Tribal Youth Suicide Prevention and Early Intervention Program، به ایالات و قبایل grants تا ۷۳۵٬۰۰۰ دلار اهدا می‌کند تا با خودکشی جوانان مبارزه کنند. این برنامه به نام پسر گاردن اسمیت، سناتور جمهوری‌خواه ایالات متحده از اورگان، نامگذاری شده است. پسر کوچکتر اسمیت در روز قبل از بیست‌ویکمین سالگرد تولدش در ۲۰۰۴ درگذشت. «هیچ پاسخ جادویی واحدی وجود ندارد» بحران کلی خودکشی در میان جوانان مدت‌ها محققان را سردرگم کرده است، اما با افزایش افسردگی بی‌درمان مرتبط است، گفت دیو مارکوت، استاد دانشگاه آمریکایی در واشنگتن، دی.سی، که دربارهٔ این بحران در ۲۰۲۳ برای دفتر ملی تحقیقات اقتصادی نوشت. نرخ‌های خودکشی برای همهٔ گروه‌های سنی دهه‌ها کاهش یافتند و تا اینکه از سال ۲۰۰۰ دوباره بالا رفتند و در رکود بزرگ بدتر شدند. نرخ‌ها برای افراد میانسال دوباره کاهش یافتند، اما برای جوانان این بحران هرگز از بین نرفت. «احتمالا هیچ پاسخ جادویی واحدی وجود ندارد»، گفت مارکوت. «آیندهٔ فرصت‌های شغلی این نسل با نسل‌های قبلی فرق می‌کند. امروز نسل ما تضمین ندارد که در جامعه موقعیت بهتری از والدینش پیدا کند. این یک فرضیه است.» «نسل امروز تضمین ندارد که در جامعه موقعیتی بهتر از والدینش پیدا کند.» — دیو مارکوت، استاد دانشگاه آمریکایی «فرضیهٔ دیگر: آن دسته که پس از سال ۱۹۹۵ به دنیا آمده‌اند، از جمله بزرگسالان Gen Z، نخستین نسل‌اند که کل نوجوانی خود را با گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی سپری می‌کند. جایگزین کردن معاشرت حضوری با گفت‌وگوی آنلاین که مستعد قلدری است، یکی از دلایل اصلی افسردگی جوانان است»، گفت ژان توینگهز، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ایالتی سان دیه‌گو. «افراد پرمصرف شبکه‌های اجتماعی احتمالاً افسرده‌ترند،» توینگهز به Stateline گفت، حتی در میان گروه‌های حاشیه‌ای. و سیاست به نظر می‌رسد نقشی کم دارد، او گفت. در پستی اخیر، توینگهز یادآور شد که افزایش افسردگی در سیاه‌پوستان و هیسپانیک‌ها از سال ۲۰۱۲ آغاز شد، زمانی که باراک اوباما برای دومین دورهٔ ریاست جمهوری انتخاب می‌شد و پیش از اینکه دونالد ترامپ برای بار نخست انتخاب شود. همان سال، memes نژادپرستانه و سخنان نفرت‌آمیز در فیس‌بوک و توییتر گسترش یافتند. پژوهشگر جاناتان هایدت دلیل دیگری را اضافه کرد که چرا امروز جوانان ممکن است با چالش‌های بهداشت روان روبه‌رو باشند: وقتی بچه بودند، والدین نسبت به رها کردنشان برای بازی بدون نظارت محتاط‌تر شدند تا از آدم‌ربایی و سوءاستفاده جلوگیری شود. بنابراین آنها کمتر فرصت داشتند با هم به صورت رو در رو تعامل کنند و بیشتر در یک دنیای آنلاین بزرگسالانه که برایشان آماده نبودند، زمان می‌گذرانند. «این دو روند — حفاظت بیش از حد در دنیای واقعی و کم‌حمایتی در دنیای مجازی — دو دلیل عمده‌اند که چرا کودکانی که بعد از ۱۹۹۵ به دنیا آمده‌اند به نسلِ مضطرب تبدیل شده‌اند»، نوشت هایدت، استاد دانشگاه نیویورک، در کتاب ۲۰۲۴ خود با عنوان «نسلِ مضطرب». © ۲۰۲۵ States Newsroom. دیدن کنید در stateline.org. توزیع شده توسط Tribune Content Agency, LLC.