News - یک کوهنورد محبوب آلاسکایی پس از سقوط از ال کاپیتان در پارک ملی یوسمیتی درگذشت.

یک کوهنورد مشهور آلاسکایی در سقوط از ال کپیتان پارک ملی یو‌سِیِتی جان باخت، که این تابستان سومین مرگ در این پارک بود. بالین میلر، ۲۳ ساله، روز چهارشنبه در یک حادثهٔ کوهنوردی جان باخت؛ مادرش جینین جيرارد-مورمن این موضوع را تأیید کرد. «او از کودکی به کوهنوردی می‌پرداخت»، او گفت. «قلب و روح او واقعاً فقط برای صعود بود. او عاشق صعود بود و هرگز به خاطر پول و شهرت نبود.» این مرگ در نخستین روز تعطیلی دولت فدرال رخ داد که به گفتهٔ ادارهٔ خدمات پارک‌های ملی، پارک‌های ملی به‌طور کلی باز بودند اما با عملیات محدود و بسته بودن مراکز بازدید مواجه شدند. سرویس پارک در بیانیه‌ای گفت که در حال بررسی این حادثه هستند و «نگهبانان پارک و کارکنان امدادی بلافاصله واکنش نشان دادند.» ال کپیتان یکی از شاخص‌ترین جاذبه‌های پارک ملی یو‌سِیِتی است، دیوارهٔ عظیم گرانیت با ارتفاعی حدود ۳٬۰۰۰ فوت (۹۱۵ متر) که کوهنوردان دیوارهای بلند از سراسر جهان را به سوی خود می‌کشاند. آلِکس هُنولد نخستین صعود آزاد بدون طناب بر ال کپیتان را در سال ۲۰۱۷ برای مستند «Free Solo» به انجام رساند. بسیاری در شبکه‌های اجتماعی برای میلر پیام‌های تسلیت منتشر کردند و گفتند که دو روز پیش از مرگش او را در پخش زندهٔ TikTok صعود می‌کرده دیده‌اند و او را به خاطر چیدمان کمپ متمایزش با عنوان «مرد چادر نارنجی» می‌شناختند. اوایل امسال، یک نوجوان ۱۸ ساله از تگزاس در این پارک در حین فری‌سولو یا صعود بدون طناب بر روی سازه‌ای دیگر جان باخت. در ماه آگوست، یک زن ۲۹ ساله پس از اینکه توسط شاخه‌ای بزرگ از درختی به سرش برخورد کرد حین پیاده‌روی جان باخت. در حالی که دقیقاً مشخص نیست چه اتفاقی افتاده است، برادر بزرگترش دیلن میلر گفت بالین در حال «lead rope soloing» — روشی برای صعود تنها در حالی که طناب محافظ دارد — بر روی مسیر ۲٬۴۰۰ فوت (۷۳۰ متر) به نام Sea of Dreams بود. او پیش از این صعود، کارش را تمام کرده و در حال بالا کشیدن آخرین ابزارش بود که احتمالاً از انتهای طنابش فرود آمد. میلر کوهنوردی باصلاحیت بود که تاکنون به خاطر ادعای نخستین صعود تنها بر مسیر Slovak Direct در کوه مک‌کینلی به شهرت بین‌المللی دست یافته بود؛ مسیری فنی که انجام آن ۵۶ ساعت طول کشید و او این موضوع را در اینستاگرام خود در ژوئن منتشر کرده بود. او در آلاسکا با برادرش و پدرشان که خودش هم کوهنورد بود بزرگ شد. در حالی که دیلن زمان کمی برای عشق ورزیدن به این ورزش داشت، این ورزش به سرعت در برادر کوچکترش جا باز کرد. «او گفت که زمانی که صعود می‌کند بیشترین حس زنده بودن را دارد. من برادر بزرگتر او هستم اما او مربی من بود.» امسال بالین میلر همچنین چندین هفته به‌صورت تنها در پاتاگونیا و رشته‌های راکی کانادا صعود کرده بود و مسیر یخی نسبتاً دشوار Reality Bath را که به‌طور بدنامی دشوار است پیموده بود، که تا کنون برای ۳۷ سال تکرار نشده بود، به گفتهٔ مجلهٔ Climbing. «احتمالاً یکی از باورنکردنی‌ترین شش ماه اخیر صعود برای هرکسی بوده است که به خاطر دارم،» کلینت هِلاندِر، کوهنوردی از آلاسکا، به Anchorage Daily News گفت. اما این سفر اخیر به یوسمیتی قرار نبود صعودی دشوار باشد. میلر دو هفته زودتر رسیده بود تا از زیبایی و خلوت پارک لذت ببرد قبل از اینکه باقی اعضای خانواده‌اش که قرار بود آنجا همدیگر را ببینند برسند. بیش از هر چیز، او عاشق حیوانات بود و مادرش گفت که او شوخ‌طبع، مهربان و پر از زندگی بود. او اغلب با خطی از لکه‌های درخشان روی گونه‌هایش صعود می‌کرد و در مصاحبه‌ای با مجلهٔ Climbing این را این‌گونه توصیف کرده بود: مانند جنگجویی که قبل از ورود به میدان نبرد به آرایش می‌پردازد. «او الهام‌بخش بسیاری از مردم برای انجام کارهایی بوده است که شاید غیرممکن به نظر برسد، از جمله من. نمی‌توانم تصور کنم دوباره بدون او صعود کنم.»