News - "همه دانشجویان UWC Dilijan با انتخاب خود ارمنی می شوند." پائولا لگوئیزامو

"همه دانش آموزان مدرسه بین المللی دیلیجان به انتخاب خود ارمنی می شوند. پس از گذراندن دو سال در اینجا - در مورد من چهار سال - غیرممکن است که در فرهنگ ارمنی غرق نشوید، تحت تأثیر تاریخ ارامنه و مهمان نوازی قرار نگیرید. من فکر می‌کنم که ما احتمالاً نوع متفاوتی از ارمنی بودن را تجسم می‌دهیم، و «ارمنی از روی انتخاب» یک اصطلاح دقیق برای این نوع تجربه است، زیرا اگرچه ما از نظر خونی یا زادگاهی ارمنی نیستیم، اما احساسات زیادی از عشق و علاقه داریم. احترام عمیق برای این کشور.» اینها سخنان پائولا لگوئیسامو اروگوئه ای، دانش آموز سابق مدرسه بین المللی کالج جهانی متحد (UWC) دیلیجان است که NEWS.am به مناسبت دهمین سالگرد تاسیس این مدرسه با او گفت و گو کرد. پائولا پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی به دیلیجان بازگشت و در حال حاضر در دانشگاه UWC دیلیجان به تدریس فلسفه می پردازد. داستان پائولا نه تنها در مورد تجربه تحصیل در UWC Dilijan، بلکه در مورد روابط دوستانه ارمنستان و اروگوئه است. او از زمانی می گوید که در سن 17 سالگی در UWC دیلیجان پذیرفته شد و در حال آماده شدن برای آمدن به ارمنستان بود. یکی از ارامنه اروگوئه که به طور اتفاقی خبر او را شنید، با محبت فراوان شروع به صحبت در مورد سرزمین تاریخی خود کرد. "متعجب بودم و فکر می کردم، "به چه جایی می روم؟ جایی که کسی که در نقطه ای کاملاً متفاوت از جهان به دنیا آمده و بزرگ شده است، می تواند با این شور و شوق در مورد کشورش صحبت کند و دو ساعت از زندگی خود را به صحبت کردن اختصاص دهد. به دختری که قبلاً هرگز در مورد آن کشور ندیده بود. او با تأمل در دوران تحصیل خود در دیلیجان، خاطرنشان کرد که دانشجو بودن در UWC Dilijan به معنای یادگیری فرهنگ ارمنی از طریق تجربه شخصی است، مانند درک احساسات ارامنه هنگام بازدید از بنای یادبود نسل کشی ارامنه. "یک نوع رفتار و رفتار وجود دارد که هنگام ورود به یک صومعه و زمانی که در محوطه یک صومعه مورد انتظار است. آنچه برای من بسیار تأثیرگذار است نوع رابطه ارمنی ها با کشور خود است. فکر نمی کنم من داشته باشم. این پدیده را قبلاً دیده اید: عشق به فرهنگ خود، اهمیت حفظ سنت های ملی و حفاظت از حق ارمنی بودن - همه اینها فوق العاده است." او علاوه بر تدریس، تجربیات خود را با دانش آموزان به اشتراک می گذارد و ارتباط جامعه را تشویق می کند. "من به این نکته اشاره می کنم که درک فرهنگی که اکنون در آن زندگی می کنیم و احترام گذاشتن به آن فرهنگ چقدر مهم است. یکی از دانش آموزان من پروژه ای را در مورد توسعه پایدار برای جوانان دیلیجانی هدایت می کند. بچه ها به محوطه دانشگاه می آیند و استفاده می کنند. من فکر می کنم این یک نوع حمایت از دیلیجان است، زیرا نسل جدید بیشتر در مورد پایداری یاد می گیرد. پائولا در مورد اهمیت UWC Dilijan برای ارمنستان خاطرنشان کرد که بنیانگذاران مدرسه، روبن واردانیان و ورونیکا زونابند، مدرسه را به روشی کاملاً منحصر به فرد با جهان مرتبط کردند. او معتقد است که اگر در کالج دیگری از شبکه UWC شرکت می کرد، ممکن بود از چنین فرصت هایی لذت نبرد. "نقش روبن واردانیان و ورونیکا زونابند در بخش غیرانتفاعی این است که مدرسه را نه تنها یک موسسه آموزشی، بلکه به موسسه ای که ارتباط با جهان را تقویت می کند. زمانی که من دانش آموز بودم، ما میزبان مجموعه گفتگوهای Aurora Dialogues در محوطه دانشگاه بودیم. این یک فرصت فوق العاده برای یادگیری از افرادی بود که در سراسر جهان چنین کارهای شگفت انگیزی انجام می دادند، بنابراین، شما نه تنها برای کلاس های 11-12 تجربه آموزشی کسب می کنید، بلکه در سنین جوانی با تمام دنیا ارتباط برقرار می کنید. حتی وارد دانشگاه شده اند.»