News - سیرانوش ساهاکیان: دولت موظف به حمایت از حقوق شهروندان بدون توجه به نگرش آنها نسبت به مقامات موجود است

صرف نظر از نگرش یک شهروند نسبت به مقامات فعلی، دولت موظف است با حمایت از حقوق شهروندان خود برخورد کند. سیرانوش ساهاکیان، نماینده اسیران جنگی ارمنی در دادگاه حقوق بشر اروپا و رئیس مرکز بین‌المللی حقوق تطبیقی ​​در گفت‌وگو با ارمنستان نیوز، این را بیان کرد. خانم ساهاکیان، در آخرین کنفرانس مطبوعاتی، نخست‌وزیر اشاره کرد که برای آزادی زندانیان و گروگان‌های باکو کار روزانه در حال انجام است، هرچند به نظر می‌رسد که وی با اظهارات خود در خصوص روبن واردانیان مخالفت کرده است. با وجود کارهای روزانه ای که وی به آن اشاره می کند، اما هیچ پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده است. به نظر می رسد که دولت - جمهوری ارمنستان - هیچ اهرم قانونی برای تأثیرگذاری بر آذربایجان ندارد که به طور غیرقانونی هموطنان ما را که برخی از آنها شهروندان ارمنی هستند مانند روبن واردانیان و برخی دیگر ارمنی نژاد هستند، طبق تعریف نمایندگان این کشور بازداشت می کند. مقامات آیا دولت واقعاً اینقدر ناتوان است؟ بگذارید فقط ابزارهایی را فهرست کنیم که طبق تعدادی از اسناد بین المللی، دولت می تواند برای آزادی شهروندان خود که در کشور دیگری دستگیر شده اند، استفاده کند. اولین و مهمترین آن انجام مذاکرات موثر برای آزادی آنهاست. این وظیفه دولت در قبال شهروندانش است، نه هدیه ای از طرف دولت. صرف نظر از نگرش روبن واردانیان یا هر شهروند دیگر جمهوری ارمنستان نسبت به مقامات فعلی، دولت موظف است با حمایت از حقوق شهروندان بازداشت شده غیرقانونی خود برخورد کند. و اگر دولت به حق مثبت خود پی نبرد، در یکی از وظایف مهم خود شکست می خورد. من می خواهم امیدوار باشم که کار روزانه ذکر شده توسط نخست وزیر به اجرای این کارکرد اشاره دارد. نکته مهم دیگر اطمینان از دسترسی افراد دستگیر شده به خدمات کنسولی از هر طریق ممکن است. با توجه به اینکه ارمنستان و آذربایجان روابط دیپلماتیک ندارند، طبق کنوانسیون وین در مورد روابط کنسولی، دولت می تواند به کشور ثالثی اجازه دهد تا از طرف خود خدمات کنسولی را به شهروندان بازداشت شده خود ارائه دهد. آن کشور ثالث می تواند نماینده یا حتی سفیر خود را برای آشنایی با شرایط نگهداری زندانیان و تحویل نامه ها، بسته ها و کتاب ها بفرستد. دولت همچنین حق دارد نگرانی های خود را در مورد رفتار با زندانیان از طریق مجاری دیپلماتیک خصوصی یا مجدداً از طریق یک کشور ثالث با کشوری که زندانیان را در اختیار دارد ابراز کند. اگر تلاش‌های دیپلماتیک به نتیجه نرسد، دولت می‌تواند علناً صدای خود را بلند کند، بازداشت غیرقانونی شهروندان خود را محکوم کند، در مورد آزادی فوری آنها اظهارنظر کند، توجه رسانه‌های بین‌المللی را به موضوع جلب کند و به دادگاه‌ها و ساختارهای بین‌المللی ذی‌صلاح مراجعه کند. از جمله دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد. اینها گام های اساسی است که هر ایالت باید در صورتی که شهروندانش به طور غیرقانونی توسط کشور دیگری بازداشت شوند، انجام دهد. همانطور که می بینید، مراحل فوق به طور کامل اجرا نشده است. شما گفتید "از شهروندانش"، اما نمایندگان دولت - به ویژه شورای حقوق بشر - در اظهارات خود در مورد زندانیان بین "ارمنی های قومی و شهروندان جمهوری ارمنستان" تفاوت قائل می شوند. آیا ابزارهایی که شما نام بردید برای هر ۲۳ زندانی که برخی از آنها - به عنوان مثال، روسای جمهور سابق آرتساخ [(قره باغ)]- شهروندان جمهوری ارمنستان نیستند، بلکه ارمنی قومی هستند، قابل استفاده است؟ بله، جعبه ابزاری که گفتم برای هر ۲۳ ارمنی بدون توجه به شرایط دیگر قابل اجراست. تعهدات حقوق بشری بین المللی جمهوری ارمنستان در قبال همه ارامنه وجود دارد و تابعیت مضاعف آنها عاملی نیست.